Het verhaaltje van mijn foto's

Harinkje happen

Als Marja soms is op zaterdag moet werken neemt ze regelmatig een haring voor mij mee. Gewoon omdat ik dit wel lekker vind. Ons kleine hondje Vriend! geef ik dan altijd een stukje en dat vind hij wel heerlijk. Hij geniet ervan en wil eigenlijk nog veel meer!

Aan het einde van vorig jaar moest Marja twee zaterdagen achter elkaar werken en de eerste zaterdag neemt zij een stelletje haringen mee. Vriend! ruikt de visjes en is dol enthousiast en is niet weg te halen bij Marja. Het waren best een hoop haringen, ik meen een stuk of vijf en een dikke zure bom en dat was net te veel voor mij dus ik dacht ik haal even het staartje van een haring af en snij hem in stukjes en geef een hele haring aan Vriend! in zijn etensbakje. Nou dat laatste was een groot succes. Vriend! heeft een partij gesmuld van die haring en voor een klein hondje als Vriend! is het best een hele vis, dus gelijk zijn diner.

De week erop moet Marja weer werken en ik had niet zo’n trek in haring dus had Marja maar geen haring meegenomen. Het grappige van dit is dat voor Vriend! het al weer een traditie was dat als Marja zaterdags werkt dan ruikt die tas enorm naar haring en voor vriend ligt er ook een exemplaar in. Vriend! heeft op zijn achterpoten in de keuken staan snuffelen waar zijn vis bleef en liep erna naar mij toe om weer op zijn achterpoten te wachten waar zijn vis bleef. Hoe snel leert een hondje dat er lekker dingen op zaterdag komen.

We hebben een beetje een nare tijd. Dus even lekker ons samen ons hondje uitlaten en toen kwamen we op het idee om in de Reinkenstraat, de straat waar Marja werkt en waar op zaterdag de haringkar van de familie Harteveld te vinden is om daar aan Vriend! is te laten zien waar een haring nou echt vandaan komt.

We parkeerde de auto om de hoek en liepen de Reinkenstraat in en het leek wel of Vriend! wist waar hij heen moest, naar de volgende hoek want daar staat allijd de fabriek waar haring wordt gemaakt. Eenmaal aangekomen bij de haringkar was Vriend! een tijdje best geduldig maar hij ging steeds meer de dampen van de overheerlijke haring ruiken en werd steeds ongeduldiger. Maar ja even op je beurt wachten jongen hij komt er zo aan. En wat heeft die kleine jongen gesmuld!

Deze foto verteld precies wat er gebeurt. Marja koopt de visjes, Alex maakt de vissen schoon, Vriend! geniet van zijn delicate en ik lig plat op de grond om met mijn telefoon zo veel mogelijk Vriend! en haringkar op de foto te krijgen. Ik vind het prima gelukt het gaat om Vriend! met zijn helaas steeds ontstoken ogen en zijn delicatesse.