Toren zoeken
Danny's fotoblog,  2023,  vakantie 202305

Zwijntje naast de weg

Na de ontspannende sauna hebben we heerlijk geslapen. Die weergoden van de eerder genoemde zenders die voorspellen een prachtige dag, langs de kust wat koud en in het binnenland wat sluierbewolking. We zitten niet langs de kust en die sluierbewolking valt ook wel mee.

Lekker de douche in en een heerlijk eitje als ontbijt. Vriend! wil ook weer niet eten dat is een beetje de standaard voor op vakantie. Marja heeft Vriend! al zijn goede morgen rondje laten wandelen maar zijn ontbijt heeft hij geen zin in. Wel wil meneer de koninklijke hondheid wil met moeite een hapje ei. Nou ja.

Marja gaat even sjoppen, het moet gebeuren er moet natuurlijk wel bier voor handen zijn. Ik ga samen met m’n hongerige jongen op stap voor de grote uitlaat. We lopen lekker het park uit en ik heb weer is niet opgelet welke kant uit. Dus ik loop via de eekhoorn het bos in. Nou Vriend! had al helemaal geen zin om meet te lopen, het leek wel of hij naar de tandarts moest. Eenmaal in het bos is hij alles vergeten en gaat als een wilde hollen.

Gelukkig had ik vanmorgen gekeken naar Cesar Milaan de honden trainer en daardoor kon ik wat ik op tv gezien had is proberen. Kort houden en iedere als hij aan die riem trekt doorlopen. Na een kwartiertje had meneertje dit helemaal door. Het het werkt dus echt. Zo heb ik ook al is gezien hoe je je hond moet relaxen als die lijp wordt van een andere hond. Het werkt ook Zitten zitten zitten zitten en als het dat eindelijk zit wachten tot hij niet meer kwispelt en zijn staart op de grond ligt. Nooit belonen!

We sjokken een vreemd stuk bos door omdat ik weer is niet had opgelet waar ik liep en dacht ik zie het wel. Achteraf scheelde dit een heel eind lopen. Jammer nu moet ik wat anders verzinnen voor wat stapjes. Ik heb gewoon lekker langs de stroompalen gelopen maar dat was ook niet zo ver meer. Gek hé 100 meter om de hok het bos in is veel korter dan de vorige keer.

We lopen lekker een uurtje en dan krijg ik een berichtje van Marja dat ze op de terug weg is. Ik was al op het park, bij de dure huisjes met een Bentley voor de deur en wat Jaguar spul zo links en rechts. Dit zijn de huisjes 1 t/m 50 geloof ik. Vriend! die wordt achterna gezeten door een oude sikkeneurige oude keffende chihuahua maar Vriend! gaf geen kik. Lachen onze blaftekkel is het zat. Verderop zit een mevrouw de grassprieten te verzorgen of te sorteren. Het zag er prima uit, de mevrouw dan. ze vond Vriend! een leuke vrouwtje.. IK maar ff uitgelegd dat het een ventje is.

Geen sloot waar we net waren. Dan maar weer is bij de fontein van Topparken proberen. Ik heb m’n jongen even een beetje op zijn buik nat gemaakt en daar genoot hij van. Hij durft echt dat stomme slootje niet in en gewoon omdat hij de bodem niet ziet. Ik voel even aan de bodem en die is helemaal mooi glad en netjes en het is ik denk 15 cm diep. Ik gooi een takje in en het water en meneertje kijkt sneu naar het takje. Ik zet hem nu in die die fontein enne ik zie gewoon een smile op zijn geziggie. De taken vlogen in het rond. Sloot in sloot uit. Ff droog rennnen. M’n jongen had het nodig. Ik denk alleen dat er snel een bordje bij staat dat je niet op het gras mag en honden niet in de fontein mogen of zo. Voor nu prima mijn jongen heeft nou eenmaal een sloot nodig!

Wel lopen lekker nat terug naar onze hut nummer 158. Marja is er nog niet. De buurman dacht dat we weg waren en vroeg of hij onze parkeerplek even kon gebruiken om zijn heg te snoeien. Tuurlijk. Ondertussen komt Marja terug met de boodschappen en die moet even anders parkeren. We halen de auto leeg en richten de fietstassen in. Gaat mijn camera nog in een crisis omdat ik dat batterijen ding er onderuit haal omdat die camera dan handelbaarder is. Waarom die niet werkt geen idee. Ik schroef dat ding er weer onder en alles is week oké nou dan maar lomp en zwaar. We kunnen op pad.

Marja d’r telefoon zegt park uit en links af. Oké wij gehoorzamen. Maar wat zijn die fietspaden smal zeg. Als je een tegenligger tegenkomt kun je beter even stoppen. We zijn niet ingehaald want dat was dan ook nog is een dingetje. We fietsen lekker achter d’r Google maps aan en na een tijdje blijkt dat we steeds verder van de koepel af fietsen.

Niet geveonden niet de wegen gebruikt

Marja maakt een broodje voor onderweg op de fiets en we stoppen Vriend! in zijn achterop de fiets honden dop. Hij geniet er echt van als hij op der fiets zit. We maken nog even een klein afdakje met een oude handdoek zodat hij niet verbrand net als zijn baas. Marja heeft een uitkijk toren “de koepel” uitgekozen om naartoe te fietsen. Niet te ver en een route over wegen en fietspaden.

We fietsen richting de uitgang van het park en Google sommeert ons links af te gaan. Braaf doen we dat en omdat je op de fiets bent en geen Tom Tom ding houder voor op de fiets hebt moet je je telefoon weer in je zak stoppen en zo af en toe even kijken. We kijken onder weg nog is. Verderop rechts af of zo. Maar achteraf fietsen we steeds verder van “de Koepel” af. raar toch?

Toch nog eventjes mijn telefoon ook aangezet en met mijn horloge om te navigeren. Ook handig ik had er niet aan gedacht. Het kwam omdat Marja ineens dacht van ow boodschappen op mijn horloge van de navigatie. Ik heb daar een hele mooie app voor. Het bleek dat we ongeveer 5 kilometer de verkeerde kant uit zijn gefiets. Nou ja dan maar weer terug trappen. Nu wordt het allemaal duidelijk hoor. Dit is een prima oplossing maar niet op bospaden. Je wordt steeds verder met fiets en al de Hoge Veluwe in gestuurd.

We komen ineens uit op en campus of een congreszalen centrum waar volwassen mensen zitten te schommelen en d’r telefoon in een heg leggen. Aan het einde van dat weggetje was een thema park en dat was wel heel leuk. Er waren ook een stel picknick tafels en daar hebben we aan gegeten. Er kwamen een stel mensen aan gelopen met gekleurde linten en hoepels met een wijsgeer voorop. Het duurde 20 minuten voordat ze allemaal bij elkaar waren en toen gingen ze boodschappen aan elkaar delen of zo iets doms, ik haat dit, maar ze zaten er allemaal in. Wij hebben het rondje thema park maar gedaan en dat was wel erg leuk.

We gaan nog even op zoek naar die koepel maar hebben al zoiets van bekijk het met je koepel het is te diep verstopt in het bos. Net als aan het begin van het jaar die klote muur waar mijn telefoon viel. We fietsen lekker terug naar onze mooie hut. Maar dat is ook een dingetje met die Google app die probeert je zo lang mogelijk in het bos te houden.

Maar na wat extra meters over de onbegaanbare bospaden van de Hoge Veluwe komen we dan uiteindelijk weer op de zandweg en het betonnen kedengkedeng fietspad uit. Daar staan we voor een soort van boeren bedrijf, in ieder geval geen paarden fokker. Daar ligt me d’r toch een geweldig zwijntje lekker in de zon te genieten en dan ook nog samen met de alarm installatie die kip en haan heten. Het was een vertederend gezicht zo door elkaar.

We maken wat foto’s en fietsen door naar onze mooie hut. We leveren onderweg de fietsen in en omdat we toch bij de receptie zijn leveren we gelijk die fietsen in. Ik heb weer genoeg gefietst. Ik kan m’n kop niet omdraaien en als ik het wel doe dan heb ik gelijk herrie in mijn hoofd. Vriend! nog even laten badderen in de Coolsingel van Lunteren en op naar de hut.

We gaan lekker buiten zitten en ik zit ineens te knikkebollen en ga lekker een dutje doen. Een oude mannen middag dutje. Een uurtje later word ik wakker met kleine Vriend!je aan mijn voeteneind. We sjokken het bed uit en Marja zat te genieten van haar rust. Vriend! en Danny zijn er weer. We zitten nog lekker een uurtje buiten en gaan dan eten, natuurlijk in de buitenlucht. Na het eten even een verhaaltje tikker wat je nu zit te lezen alleen is mijn laptop leeg grrrr.

Ja hij is weer vol. Onder tussen hebben we ook al in het streaming bad gezeten en hebben we lekker buiten staan te douchen, ik vind dat zo geweldig. Zo af en toe zit er op het dak van ons huisje een mirel te tetteren en daar kan Vriend! niet zo goed tegen geloof ik, die gaat dan keffen. We zetten hem dan 5 minuten binnen en meneer heeft spijt en mag weer naar buiten. Ondertussen is het negen uur. zo lekker voor de tv hangen als het buiten te koud wordt.