Zilveren camera 2021

Het is al weer een tijdje geleden dat het Alumni clubje van de School voor Fotografie op stap is geweest. De laatste keer was in de Willem III sigaren fabriek in ‘s Hertogenbos. Vandaag is het de beurt aan de Zilveren Camera 2021 tentoonstelling in het Museum Hilversum natuurlijk in Hilversum. Het is wel een beladen dingetje met al die Corona en dergelijke. Eindelijk weer ergens naar toe en hoe beter kun je dan naar de Zilveren Camera tentoonstelling van 2021 het ultieme Lockdown jaar 2021.

Voordat we naar Hilversum rijden brengen we eerst onze kleine jongen Vriend! naar zijn mensen opa en oma, mijn vader en moeder. Vriend! heeft er zin in en mijn vader en moeder ook. Alhoewel Vriend! wel een beetje piept.. ach hij went wel. Anders is het alleen thuis.

Verder rijden we op ons dooie gemakkie naar Hilversum en hoe dichter bij Hilversum hie duurder de benzine wordt. 2.29,9 heb ik zien staan. Maar ik moest rijden dus ik kon niet goed op letten. Bij de afrit Hilversum, vlak bij Blaricum rijdt er een Lamborghini de oprit voor ons op… wat een geweld is dat als zo’n ding even serieus gas geeft. Dat is wel heel wat anders dan een Tesla met zijn elektro motortje, ook snel maar toch niet wat je veracht… lawaai van een benzine motor.

Ook in Hilversum is het druk met verkeer ondanks dat je een vermogen voor de benzine moet betalen. We parkeren ergens in een winkelcentrum, een enorm mooi winkelcentrum en lopen een klein uurtje te vroeg richting het Museum van Hilversum. We gaan ons lekker vast oriënteren op de foto’s. Na een half uurtje kijken en wat plaatjes schieten zien we Saskia en Trudie zitten. We sluiten ons er bij aan en we maken een ontspannen praatje.

In de loop van een half uurtje komen er nog wat Alumnus binnen wandelen en wordt het gezellig. Ik ken verder alleen Trudie en Saskia. Maar dat geeft niet. Een mevrouw die aan komt lopen begint eerst te vertellen dat ze voor de VVD een foto campagne heeft gemaakt en er bezig is. Vooral bezig. We lopen lekker het museum in. Saskia doet de rondleiding. Het is beter dat zij het doet. Zij heeft echt verstand van fotograferen en een rondleider leest van een blaadje. net de media markt dan.

Op de begane grond hangen de echte nieuws foto’s, de winnaar de foto van het Binnenhof met de Omzicht functie elders foto, briljant. Dit is ook een terechte winnaar. Alleen in de entree hal naar de tentoonstelling hangt deze foto uitgesneden en heel groot maar niet in context en dat maakt de foto een beetje raar. Binnen hangt deze fot prima en komt prima tot zijn recht.

Veel foto’s gaan over de formatie van het kabinet wat zowat een jaar geduurd heeft. Ook er wrang zijn de gezichten van drie vrouwelijke agenten bij de aanslag of moord op Peter R. de Vries. Dit is ook zoiets ergs en dan ook nog 2 dagen voor mijn verjaardag. In het midden hangen allemaal quotes uit kranten geloof ik. Maar als ik nu nadenk ook uit tv programma’s. De mooiste vind ik wel de tekst uit NOS studio sport: “Red Bull vindt het uiterst verdacht dat Mercedes plotseling vleugels heeft”. Geweldig.

Oja de overstromingen in Limburg en vooral in de buurt van Valkenburg en ook in België waren erg aanwezig. Ik vond een foto met een in mekaar gedrukte auto met allemaal takken op het dak wel erg zielig. Verder kwamen we langs foto’s waar experimenten op apen worden gedaan… ik kan echt niet tegen dierenleed. Ik word dar helemaal eng van en ik snap heus wel dat het nodig is en ik snap ook dat die aapjes ervoor gekweekt zijn maar het zijn dieren met een ziel die je echt niet kunt vertellen hoezo en waarom. Die dieren vertrouwen je, die dieren denken dat het zo moet. Ik denk dan altijd aan mijn hondje die op me wacht en geen idee heeft hoe laat ik thuis kom. Sorry ik kan hier absoluut niet tegen. Ik vindt dit zielig neem lekker terroristen of verkrachters hiervoor. Beloof ze vrijheid en geef ze een spuitje naar de vrijheid. Maar geen dieren die het absoluut niet snappen.

Verder de fiets die door de lucht gaat, ik geloof met de olympische spelen. Die sukkel had een afritje gemist die er met de training wel was. Je ziet dat het echt pijn gaat doen als hij land. Erg sneu. ach hij wil deze sport doen. De vluchtelingen in zwart-wit zijn ook apart. Een fotograaf infiltreert tussen de vluchtelingen en maakt foto’s ik denk met een mobiel. En dan in zwart-wit dan lijkt het nog wat.

Na afloop nog een lekker bakkie koffie en we krijgen een boek over deze tentoonstelling mee. Zo leuk. Ik wil dit soort dingen altijd graag hebben om is lekker doorheen te bladeren. Ik zie dan altijd de omgeving in mijn hoofd en ruik de omgeving weer. We krijgen van Saskia een vraag of wij ons een persfoto herinneren. De rimpelvoeten van die elf steden tocht zwemmer heb ik een andere mening over dan die mevrouw die het zich kon herinneren. Ik kan me enorm een foto van een vast gebonden vrouw op een balkon van de voormalige Indonesische Ambassade in Amsterdam herinneren. Dit komt omdat ik er vorig jaar binnen ben geweest en toen ik weer naar buiten liep iets zag aan dat balkon en ben daarna gaan zoeken en vond dit. Ik werd er toen even stil van dat ik dit na zoveel jaar nog wist. De betreffende foto ga ik nog zoeken.

En dan voldaan afscheid nemen en ons lieve hondje ophalen bij opa en oma en dit verhaaltje regelen. Het was een heerlijke dag en wat ik zo leuk vind door dit in een verhaaltje te tikken blijft het voor mij erg lange bewaart.

Link naar een gesproken rondleiding door de tentoonstelling.