Spoorweg Museum

Op 10-10-2020 op ons gemakkie onze kleine Vriend! naar zijn logeeradres gebracht. Hij heeft er zin in. Zodra hij uit de auto stapt ruikt hij Oma en Opa geloof ik, hij vindt het geweldig. Opa wil als een soort van gangster wel poseren voor mijn School voor Fotografie opdracht “Get into te deal” of zoiets. Leuk, van de week even een gangsterpak scoren. Nadat Vriend! geïnstalleerd is op de bank kunnen we richting Utrecht.

Marja had de Tomtom al geprogrammeerd dus we zaten snel op de goede weg. En het was lekker doorkarren op de grote weg. Ik nam helaas een afslag te vroeg omdat ik niet zat op te letten dus moesten we eventjes door heel Utrecht heen rijden, nou ja hebben we dat ook weer is gezien. Vroeger wel is een tijdje in Utrecht gewerkt en toen was er een stuk minder Utrecht. Daar is flink gebouwd.

We komen snel maar met een minuut vertraging aan bij het Spoorwegmuseum. Het is allemaal keurig geregeld de parkeerplaats is voor de deur en je krijgt netjes aanwijzingen waar je moet parkeren. We lopen het museum in wat eigenlijk een oud station is en wat er echt verschrikkelijk mooi uitziet. We worden ontvangen door een uiterst vriendelijke mevrouw die ons een Corona meldcode laat scannen en we mogen naar binnen.

We kijken eerst eventjes rond in het stationsgebouw en gaan even naar de toilet, dit zijn zowel voor de dames als de heren echt hele oude toiletten echt geweldig. Echt van die hoge pisbakken net als op de lagere school. De dames toilet, heb ik van horen zeggen, was een houten bak met een gat… Net als bij mijn Oma zei Maarja. We lopen op ons gemakje door het station en komen in de koninklijke wachtkamer terecht. Dit is een mooie kamer en erg goed beschermd. Verderop in de gang staat een antieke Billie kast met allemaal antieke koffers en tassen erin. Erg leuk om te zien.

We lopen naar buiten en daar staan een stel treinen. Door één trein kun je heenlopen. Het is allemaal smal binnen en natuurlijk loopt er altijd wel iemand voor je voeten. Maar sinds kort heb ik geduld en wacht ik gewoon dat iedereen voor mijn voeten is opgerot en ik kan een foto maken die ik wil. Ook is het niet altijd erg dat er mensen op je foto staan, het is immers een museum en daar lopen mensen. Maar die te dikke kont in die glimmende zwarte latex broek dat hoeft van mij nou ook weer niet.

Na het perron met een oude dependance van Van Gen d en Loos en een aantal mooie opgeknapte treinstellen en locomotieven lopen we naar de expo hal. We komen in een immens grote hal waar als een soort pronkstuk een locomotief in de lucht hangt. Erg indrukwekkend allemaal. In deze hal zijn voor kinderen allerlei thema’s die ze kunnen volgen. En natuurlijk kun je er eten.

We lopen eerst even door een paar treinstellen waaronder de Trans Europa Express TEE, die mij doet denken aan het gelijknamige lied van Kraftwerk. We lopen ook door de koninklijke treinstellen. Een treinstel voor de koning en koningin en een treinstel voor het personeel. Grappig en ach het was allemaal netjes en redelijk eenvoudig. Er was een meubel met een radio erin en in een kast lagen spelletjes, Zou Koningin Wilhelmina in die trein hebben zitten Mens erger je Nieten? Ik betwijfel het.

Na de treinstellen gaan we even eten en erna lopen we nog een rondje door de hal en het terrein. Ik vond zelf de PTT locomotief, volgens mij een hondenkop wel grappig om te zien. Verder ach een gasvervoer treinstel, twee bollen op een onderstel, ik denk de tieten van de NS. We zijn tot slot nog door een soort schoollokaal gelopen en daar vond ik de uitleg van de vorm van de wielen wel erg leuk. Ik wist echt niet dat treinwielen schuin waren. Ook nog een leuke foto gemaakt van een zogenaamde blauwdruk van de specificaties van een locomotief.

Ik vind het leuk dat ik er geweest ben en ik vind het allemaal erg indrukwekkend maar of ik er morgen weer heen zou gaan, ik denk het niet maar ik zou het wel aanraden om er is te gaan kijken en als je kinderen hebt die lekker in een leergierige leeftijd zitten is het zeker een aanrader, ik denk dat je die ineens een dag kwijt bent.

We lopen terug naar de auto en worden keurig door iemand van het museum van het parkeerterrein afgelaten nadat we onze parkeerkaart hebben laten zien. We rijden snel weer richting ons kleine lieve hondje en erna naar huis.

Het was een leuke en leerzame middag op kosten van de postcodeloterij.